Alone...

Alone...

...کلبه تنهایی
Alone...

Alone...

...کلبه تنهایی

آهـــای زندگــی لعنتــی زیبایـــی هـــایـــت کـــــــــوووو؟؟




امشبــم مثــل شبــای دیگـه

رو تختــت دراز بکشـــی

آهنگـــ بـــزاری و بـــازم فکــر کنــی

بـــه نبــودنش

بـه حرفایـــی کــه باهــم میزدیــد

بــه اینکـه بــا غریبــه ای رفتـــه

و مثـــل همیشــه چشمــات تقاصـــ پس بـــدن... !!!

آهـــای زندگــی لعنتــی زیبایـــی هـــایـــت کـــــــــوووو؟؟

خسته ام از تظاهر به ایستادگی

خسته ام از تظاهر به ایستادگی


 از پنهان کردن زخم هایم


 زور که نیست ! دیگر نمیتوانم بی دلیل بخندم و


 با لبخندی مسخره وانمود کنم


همه چیز رو به راه است....!


اصلا دیگر نمیخواهم که بخندم


 میخواهم لج کنم ،


با خودم ،


با تو ، با همه ی دنیا...!


 چقدر بگویم


فردا روز دیگریست

پس چه شد آن مستی؟


پس چه شد آن مستی؟
همه که می گفتید تو اگر مست شوی
دردهایت
ناله هایت
یک به یک ، از پی هم
خواهند رفت
و نخ سیگارت، بعد مستی
همچو بالیست برای پرواز
آه . این مستی هم
گرهی از گرهم باز نکرد
بال پرواز مرا سیگار هم باز نکرد

تَنـــهایی را دوســـت دارَم


تَنـــهایی را دوســـت دارَم چــون بــی وفا نیــســت 
 
تَــنهایــی را دوستــ دارم چــون عِــشق دُروغی دَر آن نیــست
 
تَــنهایــی را دوستـــ دارم چــون تَــجــرُبِه کَردِه ام
 
تَنــهایــی را دوستـــ دارَم چـون خــــُدا هَـم تَــنهاستــ
 
تَــنهایــی را دوستــ دارَم چــون در کلبــه ای تَــنهــا ی ام
 
در اِنــتظار خواهَـــم گریـستــ وانــتظار کشیــدَنم را پِـــنهـان خــواهَــم کرد.

دیـگـر نـبـودنـت


دیـگـر نـبـودنـت

بـه هـیـچ کـجـای دنـیـا بـر نـمـی خـورد . .

قـسـمـت را بـه هـر زبـانـی کـه بـنـویـسـی


قـسـمـت خـوانـده مـی شـود


شـبـیـه صـف هـای جـدایـی

کـه هـمـیـشـه بـرای مـا خـلـوت اسـت !

بـبـخـش کـه نـمـی تـوانـم بـرای جـای خـالـی ات

شـعـر بـنـویـسـم . .

دسـتـم بـنـد اسـت

بـنـدِ رگـی کـه خـون اش بـنـد نـمـی آیـد ...

غریـــــــــــبه


لباس عروسش رو تنش کن

رنگِ سفید به "عشق" من خیلی میاد . . .

سینه ریز و دستبندش رو خودت براش ببند

از این کار خوشش میاد . . .

وقتی خودش رو تو آغوشت میندازه محکم بغلش کن

این کار بهش آرامش میده . . .

زحمتِ "دسته گل" عروس رو نکش

خوب میشناسمش، قبلا انتخاب کرده . . .

خلاصه بگم

غریـــــــــــبه

"جانِ تو و جانِ عشقم"

ﯿآ ﺗَﻤآااآﻣَﺶ ﮐُﻨﯿﻢ ....


ﯿآ ﺗَﻤآااآﻣَﺶ ﮐُﻨﯿﻢ ....

 

ﻫَﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ ....

 

ﮐﻪ ﻧَﻪ ﻣَﻦ ﺳَﺪ ﺭآﻩ ﺗﻮ ﺑآﺷَﻢ ﻭَ ﻧَﻪ ﺗﻮ ﻣَﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﻣآﻧﺪﻥ ....

 

ﻧِﮕﺮآااآﻥ ﻧَﺒآﺵ ....

 

ﻗﻮﻝ ﻣﯿﺪَﻫَﻢ ﮐَﺴﯽ ﺟآﯼ ﺗﻮ ﺭآ ﻧِﻤﯿﮕﯿﺮﺩ ...

 

ﺍَﻣﺎ ﻓَﺮﺍﻣﻮﺷَﻢ ﮐُﻦ .....

 

ﺑِﺨَﻨﺪ ... ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣُﻘَﺼِﺮ ﻧَﺒﻮﺩﯼ ...

 

ﻣَﻦ ﺍﯾﻦ ﺑآﺯﯼ ﺭﺍ ﺷُﺮﻭﻉ ﮐَﺮﺩﻡ ... ﺧﻮﺩﻡ ﻫﻢ ﺗَﻤﺎﻣِﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ ...

 

ﻣﯿﺪﺍﻧﯽ؟!

 

ﮔﺎﻫﯽ ﻧَﺮﺳﯿﺪَﻥ ﺯﯾﺒآااآﺗَﺮﯾﻦ ﭘآﯾآﻥ ﯾﮏ ﻋآﺷِﻘآﻧﻪ ﺍَﺳﺖ ....

 

ﺑﯿﺎ ﺑﻪ ﻫَﻢ ﻧَﺮﺳﯿﻢ.....

“بیخـــیآل“…


همــــیشـه دقــیقآ وقـــــتی پـُر از حـــرفی

وقتـــی بغــــض میکـــُنی

وقتـــی دآغونــــی

وقــــتی دلــِت شکــــستـه

دقیقــــا همیـــن وقـــــتآ

انقــــدر حـ ـرف دآری کـــه فقــط میتونــی بگـ ـی :


“بیخـــیآل“…

نِشـــــَســتـﮧ اَم …

خیــره بـــِﮧ مَـــردُم …


نِشـــــَســتـﮧ اَم …

تنهـــ ـــاے تنهـــــــا

نَـﮧ کَسےحالَم رآ مے پُرسَــــد

نَــﮧ کَسے هَوآ یَـــ ـم رآ دآرد …

عـیب نَدآرد

سآلـ ــهآسـت بــِـﮧ ایــن زِنــدِگـے ـ عــآدت کـ ــرده اَم ..! 

نـﮧ نمـﮯدآنـﮯ !


نـﮧ نمـﮯدآنـﮯ !
هیچکس نمـﮯدآند. . .
پشت این چهره ی آرام در دلم چـﮧ مـﮯگذرد...
نمـﮯدآنـﮯ !
کسی نمـﮯدآند. . .
این آرامش ظاهــر و این دل نـا آرام ،
چقدر خستـﮧ ام مـﮯکند . . .

آرام بگیر دلم …


آرام بگیر دلم …

تنگ نشو برایش …
مگر نشنیدی جمله ی آخرش را !
“چیزی بینمان نبوده”

من بارها شماره ات را میگیرم و ...




من بارها شماره ات را میگیرم و کسی در گوشم مدام زمزمه میکند :
دستگاه مشترک مورد نظر خاموش است !
و من برایش از تو ، از دلتنگی ها ، از اشکهای بیصدا و از بی کسی هایم میگویم …
اما او سر حرفش میماند ؛ لعنت به بخت سیاهم

امروز نبودی . . .

امروز نبودی . . .

اما خیلی چیزها بود . . .
من بودم . . .
باران  بود . . .
چتر بود . . .
بغض بود . . .
همراه همیشگی ام هم بود . . .
جای خالی ات را می گویم

هوایت که به سرم می زند


هوایت که به سرم می زند


دیگر در هیچ هوایی،


نمی توانم نفس بکشم!


عجب نفس گیر است


هوایِ بی تو!

تمـام ِ تنــ ـ ـم می سـ ــوزد از زخـم هایـ ـی که خـورده ام



تمـام ِ تنــ ـ ـم می سـ ــوزد از زخـم هایـ ـی که خـورده ام ؛


درد ِ یک اتفــ ـ ـاق ویـــــــرانم می کنـ ـد ...

مـَن از دسـ ـ ـت رفتـ ـه ام ، شکستــ ـه ام ؛

بـه انتهــ ـ ـای ِ بـودنم رسیــ ـده ام ،

دیگـر اشک هـَم نمی ریــ ـزم ،

پنهـان میـ شـوم پُشـ ـ ـت ِ لبخنــ ـدی که خیلــ ـ ـی درد می کنـ ـد...